پرتغالی برزیلی در مقابل پرتغالی اروپایی: چقدر متفاوت هستند؟

پرتغالی اروپایی خود با گذشت زمان تغییر کرده است و دیگر همان زبان مادری نیست که در دوران استعمار در برزیل معرفی شد. علاوه بر این، پرتغالی برزیل مسیر تکاملی خود را دنبال کرد و تحت تأثیر جمعیت بومی بومی و خارجی هایی مانند مهاجران آلمانی، ایتالیایی و اسپانیایی زبان قرار گرفت.

اینها به تفاوت های زبانی در چندین جنبه منجر شد.

آیا یک متکلم پرتغالی اروپایی می تواند سخنرانان پرتغالی برزیلی را درک کند و بالعکس؟

پاسخ مثبت است - اما احتمالاً سخنرانان در مواقعی توضیح خواهند داد.

بیایید به برخی از تفاوت های بین این دو نوع نگاه کنیم.

تلفظ

یکی از تفاوت‌های اصلی بین پرتغالی اروپایی و برزیلی در تلفظ آن است. به طور کلی، پرتغالی اروپایی صدای حلقی (guttural) بیشتری دارد، در حالی که پرتغالی برزیلی صدای نازال بیشتری دارد. پرتغالی اروپایی تمایل دارد حروف صدادار را کوتاه کند، در حالی که پرتغالی برزیلی تمایل دارد آنها را بلند کند.

علاوه بر این، برخی از صامت ها به طور متفاوت تلفظ می شوند. به عنوان مثال، در برخی موارد، حرف T در پرتغالی برزیل با صدای "ch" تلفظ می شود، در حالی که در پرتغالی اروپایی، به طور مشابه انگلیسی تلفظ می شود.

واژگان

وقتی صحبت از واژگان می شود، هر دو نوع پرتغالی (اروپایی و برزیلی) کلمات خاص خود را برای اشیاء خاص دارند.

به عنوان مثال، کلمات قطار و اتوبوس در پرتغالی برزیل به‌عنوان «trem» و «Ônibus» شناخته می‌شوند، در حالی که در پرتغالی اروپایی «comboio» و «autocarro» نامیده می‌شوند. (جالب است که هر دو "trem" و "comboio" از انگلیسی، از "train" و "convoy" آمده اند.)

تفاوت در واژگان دلیل اصلی این است که یک سخنران پرتغالی اروپایی ممکن است در درک زبان پرتغالی برزیل تا حدودی مشکل داشته باشد و بالعکس.

هر دو شکل پرتغالی کلماتی را از زبان های دیگر به عاریت گرفته اند، اما منابع متفاوت است. به عنوان مثال، پرتغال «pulôver» را از انگلیسی بریتانیایی وام گرفت، در حالی که برزیل «suéter» را از انگلیسی آمریکایی وام گرفت. پرتغالی اروپایی بیشتر از سایر زبان‌های رومی وام گرفته است، در حالی که پرتغالی برزیلی بیشتر از زبان‌های بومی و آفریقایی وام گرفته است.

ضمایر

از نظر دستور زبان نیز تفاوت هایی بین پرتغالی برزیلی و اروپایی وجود دارد. به طور کلی، پرتغالی برزیل از "você" به عنوان ضمیر غیر رسمی دوم شخص مفرد استفاده می کند، در حالی که پرتغالی اروپایی از "tu" استفاده می کند. با این حال، برخی از مناطق برزیل از "tu" استفاده می کنند اما فعل را به عنوان "você" در هم می آمیزند.

متناوبا، هر دو نوع از ضمایر دوم شخص "o senhor" و "a senhora" در ارتباطات رسمی استفاده

می کنند.

افعال

پرتغالی برزیلی برای توصیف کنش هایی که در لحظه تعامل انجام می شود از حروف استفاده می کند. این کار با پایان دادن به افعال با "ndo" شبیه به "ing" انگلیسی انجام می شود. از سوی دیگر، پرتغالی های اروپایی اغلب از حرف اضافه "a" و به دنبال آن یک مصدر استفاده می کنند - مناطق جنوبی پرتغال و جزایر نیز از شکل "ndo" استفاده می کنند.

اگر جمله «من در حال خواندن گزارش هستم» باشد،

پرتغالی‌های برزیلی می‌گویند «Estou lendo o relatório»،

در حالی که پرتغالی‌های اروپایی می‌گویند «Estou a ler o relatório».